بررسی اثرات حجم تردد انواع ناوگان جریان ترافیک روی کیفیت هوای شهری (مطالعه موردی: شهر تهران)

معضل آلودگی هوا و کاهش کیفیت هوای کلان‌شهرها یکی از بحرانی‌ترین مسائل ‌زیست‌محیطی جوامع امروزی است که منجر به ایجاد خطرات جدی برای سلامت انسان‌ها و محیط‌زیست پیرامون شده است. جریان ترافیک در مناطق درون‌شهری که شامل ناوگان متعددی بوده، سهم قابل‌توجهی از تولید آلاینده‌های هوا در سطح شهر را به خود اختصاص داده است. مدیریت صحیح ناوگان مختلف ترافیکی در شبکه معابر درون‌شهری می‌تواند در بهبود سریع‌تر وضعیت کیفیت هوای شهری در مواقع بحران آلودگی هوا تأثیر قابل-ملاحظه‌ای داشته باشد. در این پژوهش، مطالعه‌ای پیرامون تحلیل و مدل‌سازی اثر حجم تردد و تنوع ناوگان جریان ترافیکی روی وضعیت آلودگی هوای شهری و غلظت آلاینده‌ها در نزدیکی ایستگاه کنترل کیفیت هوای شهرداری منطقه 11 تهران انجام شده است. بررسی‌ها در شرایط آب‌وهوایی بدون وزش باد و بدون ناپایداری جوی (اعم از نزولات جوی، پدیده گردوغبار و…) انجام شده‌اند. نتایج نشان داد که به‌طور متوسط، در هنگام تردد احجام تردد مساوی از ناوگان مختلف در معبر مورد مطالعه، وسایل‌نقلیه دیزلی مسافری نسبت به دو ناوگان وسایل‌نقلیه دیزلی باری و وسایل‌نقلیه بنزینی شخصی اثرگذاری بیشتری در تولید آلاینده‌های PM2.5 و SO2 دارند. اما در حالت عبور متوسط نسبت‌های احجام ناوگان ترافیکی از معبر مورد نظر، به‌طور متوسط ناوگان وسایل‌نقلیه دیزلی باری نسبت به سایر ناوگان اثرگذاری بیشتری در تولید آلاینده‌های PM2.5 و SO2 دارند.